Mijn partner is verslaafd: omgaan met middelenmisbruik

Een verslaafde partner die kampt met middelenmisbruik legt een groot gewicht op de schouders van zijn/haar omgeving. Wat kun je doen als je partner verslaafd is aan alcohol, drugs, medicatie of gokken? In dit artikel wil ik enkele aanbevelingen geven hoe je het beste omgaat met een partner die verslaafd is. Wat is verslaving? Wanneer spreken we van een verslaving en welke impact heeft een verslaving op de relatie?

---

Heeft mijn partner een verslaving?

Het gebruik van ‘genotsmiddelen’ door je partner kan heel wat vragen met zich meebrengen. Het is belangrijk om eerst zicht te krijgen op de situatie en welke emoties dit bij jou teweegbrengt. Er is pas sprake van een verslaving wanneer iemand zich in die mate middelen toedient, dat het dagelijks functioneren wordt aangetast. Iemand is pas verslaafd als hij of zij niet meer zonder het middel kan leven. Bovendien zorgt overmatig gebruik van oftewel alcohol, drugs of medicatie voor een disfunctie in de hersenen.

De eerste signalen van een verslavingsproblematiek

Als je het vermoeden hebt dat je partner met een afhankelijkheidsproblematiek worstelt, zal je een aantal punten moeten nagaan in hoeverre dat het zijn of haar leven beïnvloedt.

• hoe ziet het leven van je partner eruit?
• waar maak jij je het meest zorgen over?
• welke gedragsveranderingen neem je bij je partner waar?
• is er sprake van agressiviteit (verbaal of fysiek)?
• betrap je je partner met stiekem middelengebruik?
• is er sprake van financiële problemen?
• merk je dat je partner een gevaar is voor anderen en zichzelf?
  
  

Van zodra het vaststaat dat je partner kampt met een verslaving, mag je geen tijd meer verliezen met nadenken en piekeren. Grijp onmiddellijk in en wacht niet tot de situatie volledig escaleert!

Je partner confronteren

Iemand die verslaafd is wordt niet graag geconfronteerd met zijn of haar probleem. Het gevoel van schaamte, verlies van eigenwaarde en gezichtsverlies neemt de bovenhand waardoor de verslaafde persoon op de vlucht kan slaan.

Een eerste belangrijke stap is dat je je partner op een rustige en liefdevolle manier aanspreekt. Verwijten en boosheid zorgen ervoor dat je partner in ‘ontkenningsmodus’ gaat en dat wil je uiteraard vermijden. Geef je partner het gevoel dat je hem/haar niet zult schaden of benadelen. Als hij/zij professionele hulp zoekt, zal jij achter het behandelingsplan staan. Deze houding zorgt ervoor dat je partner toegankelijker wordt voor de ‘confrontatie’ met de ontwenning.

Gedrag dat mogelijk tot of gerelateerd is aan afhankelijkheid:

• je partner toont geen interesse meer in zijn/haar hobby
• je partner trekt steeds weer op met vrienden die voortdurend alcohol drinken, gokken, cannabis roken, enzovoort
• je partner vertrekt onder invloed naar het werk of komt dronken thuis van het werk
• je partner drinkt niet in de week, maar verorbert sloten alcohol, cannabis enzovoort tijdens het weekend
• je partner wordt agressief en heel emotioneel als hij/zij zichzelf middelen heeft toegediend
• je partner komt in aanraking met justitie
• je partner geeft veel geld uit aan zijn/haar genotsmiddelen
• je partner wordt depressief
• je partner begint vroeg op de dag met drinken, drugs te gebruiken, enzovoort
• je partner liegt over het middelengebruik
• je partner kent geen stop na één glas wijn of bier
• je partner gebruikt stiekem alcohol, drugs, medicatie, enzovoort
  
  

Hoe ga je om met een partner die verslaafd is?

Vooraleerst is het belangrijk om niet mee te gaan in de vicieuze cirkel waarin je partner is terechtgekomen. Je zult op je strepen moeten staan en aandringen op een opname tot ontwennen. In relaties werkt het vaak om je partner aan te geven hem/haar te verlaten als hij/zij niets aan het probleem doet.

Blijft je partner hardnekkig doorgaan, zet dan ook effectief te stap om hem/haar te verlaten. Je zal op een heel consequente manier je grenzen moeten aangeven. Als je acties uitblijven zal je partner weten dat je toch de relatie zult verderzetten.

Veel zeggen, weinig doen

Steeds meer geeft de verslaafde partner aan te zullen veranderen, op voorwaarde dat je hem/haar niet verlaat. Zelden leidt dit tot daadwerkelijke gedragsveranderingen. Hij of zij zoekt namelijk een excuus, uit angst voor de ontwenning (wat heel begrijpelijk is). Bedenk echter dat jouw psychisch welzijn hiermee op de helling komt te staan. Is je partner een gevaar voor zichzelf of anderen? Lopen financiële schulden op, zodat het huishouden in gevaar komt? Krijg je regelmatig de politie over de vloer of komt je partner in aanraking met het gerecht? Dan is het hoogtijd om in te grijpen en je huisarts of psychiater aan te spreken.

Een huisarts of psychiater kan altijd met jou bespreken wat de mogelijkheden zijn. Collocatie (gedwongen opname) kan soms helpen. De dokter bezorgt jou een attest, waarna je partner verplicht in opname moet gaan. Let wel op: een arts zal enkel zo’n attest uitschrijven als er meermaals sprake is van agressief gedrag. Hier moet de arts de verslaafde eerst gezien hebben. Collocatie wordt niet zomaar in de praktijk toegepast.

Wees je altijd bewust van de gevaren, zeker als er kinderen bij betrokken zijn.

Interessante artikels:

• Mijn partner is een narcist
• Het verwerkingsproces: verwerken in stappen
• Mijn partner heeft borderline: omgaan met een borderliner
• De basis van een gezonde relatie
• Respect hebben voor anderen maar vooral jezelf
• De negatieve gevolgen van emotionele afhankelijkheid
• Een vernielende relatie loslaten
• Terug bij je ex? Do's and dont's